Transistoren   < in bewerking >                                                                                                               <laatst bijgewerkt:  2014-12-15>
In het kort:
Transistoren zijn de actieve elementen in versterkers en alle andere elektronische apparatuur.
Ze zijn onder te verdelen in een aantal categoriën die hier besproken worden.  

Verwante onderwerpen:  



Element waarmee energie versterking gerealiseerd kan worden.
We onderscheiden Bipolaire- en Veld effect- transistoren. (Engels: Fet: Field Effect Transistor)
Bij bipolaire transistoren veroorzaakt een geringe stroom in een stuurelectrode (basis) een veel grotere stroom in het hoofdstroom circuit (collector-emittor)
Bij de veld-effect transitoren wordt de stroom in het hoofdstroom circuit (source-drain) geregeld door een spanning op een stuurelektrode (gate)
De bipolaire transistoren worden geleidelijk aan verdrongen door de veldeffect transistoren. (deze laatste worden geleidelijk aan goedkoper omdat ze vaker gebruikt worden)
Voor de ontwerper van een audio versterker is het verschil tussen deze twee soorten van groot belang. Voor de uiteindelijke prestaties van een versterker maakt het niet uit of de ene dan wel de andere techniek gebruikt wordt.
Zie ook Halfgeleider.
Zowel de bipolaire als de veld-effect transistoren komen in twee versies die met tegengestelde spanning/stroomrichtingen werken. Dit maakt het mogelijk om z.g. complementaire versterkers te bouwen, vooral als eindversterker. Dit kan heel elegante symmetrische schakelingen opleveren. (Symmetrie is belangrijk voor lage even-harmonischen vervorming). In de buizen techniek hebben we geen variant die met tegengestelde polariteit werkt.
Bij bipolaire transistoren spreken we over PNP dan wel NPN, en bij veld effect transistoren over N-channel, dan wel P-channel.
De eerste werkende transistor is op 16 december 1947 gerealiseerd in Bell Labs, het research laboratorium van de Amerikaanse telefoon maatschappij Bell. Dat is iets meer dan 3 weken na mijn geboorte. Ik dateer dus echt uit het buizentijdperk.
De uitvinders waren de experimenteerder Walter Brattain en de theoreticus John Bardeen. Beiden hebben later Nobel prijzen ontvangen voor hun werk.
Het woord "transistor" is een samentrekking van de engelse woorden "transition" = overgang en "resistor" = weerstand.


.